Yes, ’t is alweer aan mij voor een weekoverzichtje. Wanneer Wendy mij hiervoor -gelukkig- een reminder stuurde, kreeg ik een mini-paniekaanval. Na zeven weken cases had ik mijn agenda namelijk zo leeg mogelijk gehouden. Maar niet gevreesd: ook al barst ik niet van de energie, een zittend gat heb ik ook weer niet en uiteindelijk stapelden de to-dolijstjes zich vanzelf op. Ik plande afgelopen week dus van dag tot dag om die lijstjes af te werken, maar ben zeker niet vergeten om van de vakantie te genieten, wat alweer een hele tijd geleden was.

Aaaaah, hoe relaxed: de gedachte eindelijk even geen rekening te hoeven houden met schoolwerk. Na de eindpresentatie woensdag was ik dan ook door het dolle heen, mentaal dan toch. Want fysiek was ik geen halve cent meer waard. Zo rap mogelijk naar huis dus om in alle rust te bekomen. Toen ik de trein wou nemen, moest ik een ommetje maken, want door de terreurdreiging mochten reizigers enkel via de hoofdingang het station binnen. Daar stond dan weer een pak leger- en politiemannen ons op te wachten. Gek hoe enkele -geen idee welke benaming eraan te geven- zoveel impact kunnen veroorzaken.

Donderdagochtend deed Hanne een oproep in ons facebookgroepje of iemand zich geroepen voelde omgetoverd te worden in een prinses of piraat. Als freelance grimeuse zou ze daarmee haar portfolio aanvullen. Ik had toch niets te doen (leve van dag tot dag plannen!), dus: duh! Ik maakte me klaar, maar liet het make-updeel voor de gelegenheid achterwege. Helaas was ons Hanne haar sleutels kwijt, waardoor ze het huis niet uit kon! Ik bleef dus ook thuis. Misschien maar goed ook, want ik had een barstende hoofdpijn die maar niet over wou gaan. Waarschijnlijk de spanning van de drukke weken die eindelijk van mij af viel!

Vrijdagmiddag deed ik boodschappen bij de apotheek en Kruidvat. Daarna rechtstreeks de trein op richting Gent, om nog even Celine te meeten tussen haar inpakwerken door, want die vertrekt binnenkort op stage naar Berlijn! We spraken af in de Wasbar en dronken er een stevige kop koffie.

Het mag dan wel, zoals ik net zei, heel relaxed zijn om niet aan schoolwerk te hoeven denken, afgelopen week was er toch een issue dat me kopzorgen bezorgde: het zoeken van een kleed! Komende vrijdag en zaterdag mogen Freddie en ik naar twee verschillende trouwfeesten en daarvoor wou ik toch graag minstens een nieuw kleedje. Toegegeven: ik ben best kieskeurig als het op zo’n dingen aankomt, maar o jee wat een miserie om het perfecte kleedje te vinden. Anyway, na de koffie zette ik die zoektocht verder, maar alweer zonder succes.

’s Avonds reden we naar Menen om Molly op te halen. Molly is het hondje van Frederik’s mama, waar wij een weekje mochten op dogsitten, terwijl de mama op vakantie is. Het werd een stresserende autorit, zowel voor ons als voor het hondje, dus we waren erg blij toen we thuis waren! Freddie ging minivoetballen en ik maakte er nog een gezellige avond van, samen met twee vriendinnen die langskwamen om bij te kletsen.

Zaterdag ging ik nog maar eens de stad in, deze keer hometown Deinze, op zoek naar een kleedje. Maar weer zonder succes. Ondertussen naderden de trouwdata wel, grrr… Voor de rest had ik een lastig dagje, maar ’s avonds gingen we eten en -voor de boys- FIFA spelen bij vrienden. We bereidden er ook alvast de brunch voor van de volgende dag.

Op paaszondag vroeg uit te veren dus, want om 10 uur werden we al verwacht voor een heuse paasbrunch. Voor vertrek maakte ik nog gauw een wandeling met schattige Molly. Tijdens de brunch werden we enorm in de watten gelegd met alles wat je je maar kan voorstellen: pistolets, koffiekoeken, smoothie, wafels, pannenkoeken, zelfgemaakte smeersels, quiche, croques, worstenbroodjes, eitjes, spek,… en zo kan ik nog even doorgaan. De overschotjes gingen mee naar huis, yes! Dank u, topgastvrouw (en -heer)!

Om alles te laten zakken, wandelden we naar mijn meme om daar nog wat pralines naar binnen te proppen. ’s Avonds reed ik naar Hanne om van daaruit te carpoolen naar Gent. Daar hadden we afgesproken met Celine voor een -in mijn geval- tweede afscheid. Sad sad sad. Maar een gezellige avond was het sowieso: cocktails en tapas in Hasta Manana!

Maandag was opnieuw niet zo’n energievol dagje. Precies veel last van vermoeidheid, als ik het hier zo lees! Met een kannetje verse muntthee ging ik dan maar passief aan de slag om to-dolijstjes op te stellen. Op die manier creëer ik mentaal toch een soort van rust, zodat ik ook fysiek wat op mijn positieven kan komen. Toen de wind ’s avonds wat gaan liggen was, gingen we nog even wandelen met Molly. Terwijl Frederik nog wat werkte voor school, maakte ik hapjes en pimpte ik een standaard pizza met onze favoriete ingrediëntjes.

Dinsdag deden we boodschappen in de Colruyt. Ik spotte er de Urban Nomad, waarvoor we vorig semester voor school nog een campagne uitwerkten. Het is een soort van fietskar die van elke fiets een elektrische fiets maakt. Grappig om eens in het echt te zien passeren! ’s middags oefenden we een receptje voor op het pastafeestje dat ik binnenkort organiseer voor mijn verjaardag. De rest van de dag ging naar chillen met Molly en het afwerken van mijn to-dolijstje dat ik de dag ervoor opstelde: jas binnensteken bij de droogkuis, stage mailen, afspraak maken bij de kapper,…

Maar bij die kapper kon ik niet meer op tijd langs gaan – voor de trouwfeesten van dit weekend, duh. Toegegeven: ik kwam er een beetje last minute mee af ook, oeps. Dus ging ik op woensdag naar Kreatos. De rest van de dag genoten we, dankzij een Bongobon, van Thermen Katara in Belsele. Zennnn! En da’s toevallig ook het codewoord voor de rest van mijn vakantie. Aan de vermoeidheid te zien, kan ik er nog wel een portie van gebruiken. Nog een paar dagen op ’t gemakje dus, en dan knallen op mijn stage bij The Fat Lady!

Tot de volgende!

x Layla