Na de examens trokken mijn vriend en ik er een dagje op uit. We sprongen in de auto en een goede 2,5 uur later stonden we in de McArthurGlen Designer Outlet in het Nederlandse Roermond, tegen de Belgische én de Duitse grens. Aangezien het een normale weekdag was, was er echt niet veel volk en was het er niet echt druk. Nog een toffe verrassing: het waren er nog solden!

Zoals jullie misschien al gelezen hebben, ben ik een echte planner – en dan zeker als het op reisjes aankomt. Iedere trip die ik maak is perfect gepland zodat ik achteraf niet het gevoel heb dat ik iets gemist heb. Metrohaltes per attractie zijn opgeschreven, openingsuren genoteerd, shoppinglists worden meegenomen en vaak heb ik ook nog voor elke dag een dagplanning klaar. Gelukkig kan ik (relatief) makkelijk van mijn plannen afwijken en word ik niet gek als een dag eens wat anders verloopt, maar ik vind het plannen érg fijn om te doen en het zorgt ervoor dat ik goed voorbereid ben.

Je kent het wel: je bent volop aan het blokken midden Januari. Al zeker een maand als het goed zit, en misschien zelfs nog 2 weken te gaan. Op zo’n moment kan je wel een boost gebruiken. Een lekker tussendoortje? Een koffietje? Chocoladeeee?? Nee, die werken al lang niet meer… Op een van zo’n dagen kwam mijn mama plots voor mijn bureau staan: ‘wat dacht ervan je als we er samen eens tussenuit knepen’? Ik was een beetje geshockt maar argwanend, want mijn ouders komen vaak met grootse plannen af – die dan niet van de grond geraken. Maar een week later zat mijn mama aan tafel en zei ‘ik ben een reisje naar Egypte aan het boeken, wat denk je?’

“Wat ga je later doen? Wat wil je studeren volgend jaar?” Een vraag die jullie allemaal wel al gehoord hebben. Ik kreeg ze ook non stop te horen in het 6^e middelbaar. “Goh iets met talen denk ik..?” Ik had eigenlijk geen idee. Eerlijk gezegd, nu 3 jaar later heb ik nog steeds geen idee wat ik aan het doen ben en dat is ook helemaal niet erg! Maar toen ik afstudeerde hadden papa en ik al vaak gebabbeld over een sabbatjaar. Een heel jaar weg van thuis met een organisatie. We dachten dat het goed zou zijn voor mijn talen en dat het mij ruimte zou geven om te denken over wat ik echt wou.

Voor de casino van Monte Carlo!

Ik had nu eenmaal het geluk dat mijn papa dit een goed idee vond. Mama was er niet zo tevreden mee maar ze steunde me. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik vertrok met organisatie E.F. naar mijn eerste bestemming, Nice, Frankrijk. Daarna was Australië aan de beurt en ik zou eindigen in het mooie Rome. Wat heeft dit alles mij gekost? Mijn spaargeld, mijn lief, veel tranen, veel drama, serieus wat kilo’s en verschrikkelijke katers. Wat heeft het mij opgeleverd? Vrienden, mijn lief (opnieuw),de meest geweldige feestjes, veel mooie ervaringen en beelden die ik nooit zal vergeten. Maar het belangrijkste is dat ik een sterkere versie van mezelf geworden ben.

Kangoeroes aaien in Lone Pine Park in Brisbane

De prijs die je betaalt voor ervaring is hoog en ik heb rijkelijk betaald. Je moet goed weten dat zo’n reis niet rozengeur en maneschijn is. Ook al lijkt dat zo op facebook. Als je veel jongeren bij elkaar steekt van alle nationaliteiten..met wilde feestjes. Dan gebeuren er al eens dingen die niet koosjer zijn. Maar hoe je daar mee omgaat ligt helemaal in je eigen handen. Ik ben er niet altijd evengoed mee omgegaan. Laten we het daarbij houden 😉

Hoogste punt van Moretoneiland is Mount Tempest, met een hoogte van 280 m het hoogste duin ter wereld. Een vermoeiende wandeling! Gelukkig had ik mijn maatje om het leuk te maken

Een jaar weg is goed voor iedereen daar twijfel ik niet over. Op je eentje zijn leert je meer over jezelf dan je zou denken. In Nice leerde ik 3 maand lang frans, in Brisbane schaafde ik mijn Engels wat bij en in Rome leerde ik de basics van het Italiaans. In elk land voelde ik me thuis, ik word nog steeds emotioneel als ik de foto’s zie of zelfs als ik naar Bondi Beach rescue kijk.

Eerste keer uit in Nice

Dus raad ik een sabbatjaar aan? Ja! Helemaal! Raad ik de organisatie E.F. aan? Hmmm..niet helemaal. E.F. was zeker niet slecht. Ik heb me zo goed geamuseerd op hun schooltjes. Maar het was toch wat duur voor wat ze aanboden. Gelukkig is E.F. niet de enige organisatie die zich hier mee bezig houdt. WEP en AHS zijn zeker ook een goede keuze. Vergeet gewoon niet dat elke organisatie zijn fouten heeft en dat het prijskaartje meer dan 2 nullen bevat.

Laat je niet afschrikken door mensen die zeggen “zal je niet te eenzaam zijn?”, “durf je dat wel? Zo helemaal alleen?”, “Als je terugkomt ga je niet meer willen studeren.” “Jij? Helemaal alleen? Je kan nog niet eens de was doen!” Allemaal dingen die mensen zeiden tegen me. Ik ben nu 2 jaar terug, zit volledig in mijn tweede bachelor Communicatiemanagement heb het leukste vriendje ooit EN ik heb de was leren doen!

Make a wish! De Trevifontein in Rome is te mooi om niet te zien

Ik ben altijd al vrij mondig geweest maar dankzij mijn E.F.-reis ben ik nog mondiger, zelfverzekerd en sterker geworden. Dus als je budget het toelaat en je hebt eens “me, myself and I” tijd nodig dan is een sabbatjaar zeker voor jou! Veel succes!

XX

Flo