Hier ben ik weer met een WoW! Nu bijna alle andere blogsters examens hebben, mag ik jullie entertainen met een tweede travelWoW over Vietnam. Ik studeerde trouwens af van de Ehsal Management School terwijl ik in Vietnam was. Nu heb ik er een diploma Digitale Marketing bij, yay me! Houd er rekening mee dat deze travelWoW’s vrij beknopt zijn, ik schrijf binnenkort enkele travelposts met tips en over reisorganisatie Kilroy, so stay tuned 😉

Vietnam

Homestay

Ik begin mijn avontuur in Vietnam bij de grensoversteek. De rit naar de grens was bumpy en nogal misselijkmakend. De wegen in Cambodja zijn niet al te best. Eenmaal bij de grens aangekomen merk ik meteen een verandering van sfeer. De Vietnamese vlag wappert sterk en we laten het toch wel speciale Cambodja achter ons.

Onze eerste echte stop in Vietnam is bij een lokaal gezin in the middle of nowhere. Het had net geregend dus alles lag kletsnat en ik verloor bijna een flipflop in de modder. Ik ga eerlijk zijn, ik ben best wel een luxebeest en dit zat me niet lekker. Modder, muggen, buiten douchen, slapen in een hut.. kill me now, dacht ik. Maar dat veranderde erg snel toen ons reisgezelschap een puppy besloot te adopteren. Yup, een puppy. onze tour leader ging kleine Susan meenemen naar zijn thuis eenmaal aangekomen in Ho Chi Minh City. We aten een heerlijke maaltijd en speelden heel de avond Uno en drankspelletjes met de groep. Het is nog altijd een erg fijne herinnering.

Ho Chi Minh City

Voor we koers zetten naar Ho Chi Minh City gingen we een boottochtje om 5 uur ’s ochtends doen op de Mekong Delta. We bezochten er de floating market. Fun fact, de ogen die je geschilderd op de boten ziet is een traditie die ontstaan is in het oude Vietnam toen er nog erg veel krokodillen zaten. De ogen moesten de kroks afschrikken. 

Met een puppy in de bus vertrokken we naar Ho Chi Minh City. Na een vier uur durende rit was het tijd om afscheid te nemen van kleine Susan (vraag me niet waarom mijn reisgenoten die naam kozen). Ik voelde me onmiddellijk thuis in Ho Chi Minh City, de mix van oude traditionele Franse gebouwen (Vietnam werd lang bezet door Frankrijk) en de moderne wolkenkrabbers geven de stad een uniek karakter dat ik beter wil leren kennen. Ho Chi Minh City heette vroeger Saigon maar werd later genoemd naar de ondertussen overleden president Ho Chi Minh. Voor een geschiedenisles over Ho Chi Minh zelf mag je me altijd een berichtje sturen 😉 .

Ho Chi Minh City is een stad boordevol cultuur en geschiedenis. Zo ging ik ook het War Remnants Museum bezoeken, die het verhaal vertelt van de Vietnam – Amerikaoorlog. Ik leerde er enorm veel bij en was ook zeer geëmotioneerd door de trieste geschiedenis van Vietnam. Ik bezocht er een legendarisch restaurantje waar we pho (noedels) aten waar ooit ook Bill Clinton noedels had gegeten in het jaar 2000. Het restaurant kreeg na het gebeuren dan ook de naam, PHO 2000. Ik verkende er ook avondmarkten en street food markten. Kortom Ho Chi Minh city was een hippe, nette stad vol cultuur.

Nha Trang

In Ho Chi Minh City verliet mijn Duitse vriendin en roommate de groep. Haar tour was afgelopen en ze ging terug naar huis. Als je mijn vorige reiswow hebt gelezen weet je dat ik in een groep zat vol Engelse tieners. Dus besloot ik naar een andere tourgroep te verhuizen die iets meer divers was. Ik kende hen namelijk al van dat snorkel boottochtje dus dat klikte erg goed. Van groep veranderen was niet makkelijk dankzij Kilroy maar ik heb het toch gedaan gekregen. Meer daarover in een aparte blogpost. Op naar Nha Trang met de slaaptrein (de eerste van drie)!

Nha Trang was ongelofelijk. Het Cambodjaans strand in Sihanoukville kon hier helemaal niet tegenop. Wit strand, helderblauw water, verschroeiende zon (ja ik verbrandde natuurlijk), super netjes. Nha Trang was een vakantieparadijs. We spendeerden onze tijd er op het strand, met ijsjes eten, drankjes drinken in een skybar en het bezoeken van de Long Sơn Pagoda met de beroemde big white buddha. Ah bijna vergeten! We gingen er ook op spa day, modderbad, jacuzzi en zwembad!

Hoi An

Hoi An was ad-em-be-ne-mend. Ik was gewoonweg sprakeloos en ik word een beetje emotioneel als ik denk aan de tijd die ik hier gespendeerd heb. Het was het allermooiste wat ik in Vietnam gezien heb en ik heb me zo goed geamuseerd met mijn reisgezelschap, nee, vrienden.

Het juiste woord om deze stad te beschrijven is pittoresk. Kleurrijke kleine huisjes, overal leuke lantaarns en gezellige verlichting, schattige winkeltjes, toffe koffiebars, historische monumenten, bootjes. Snap je het plaatje zo’n beetje? Het leukste wat we hier met de groep deden was een fietstocht door het platteland van Hoi An. We dronken er rijstwijn, ontmoetten het oudste koppel van Hoi An, wandelden door grote lotussen, streelden een waterbuffel en deden een boottocht in een traditionele basket boat. Maar yours truly is een gevaar voor de mensheid op een fiets, dus ik mocht mee op de brommer, not joking at all.

Hoi An staat bekend om zijn historische gebouwen, de klerenmakers (je kan er een volledig pak op maat laten maken voor 100 dollar) en Tiger Tiger. Tiger Tiger is een club/bar voor toeristen. Ook wij gingen er uit en om 1 uur ’s nachts sloot Tiger Tiger gewoon om naar de club om de hoek te gaan die Tiger Tiger 2 heet om het feest verder te zetten.

 

Halong Bay

Tot ziens Hoi An! Tijd voor de slaaptrein en de ergste ervaring ever. Het was vuil in de slaaptrein, ijskoud (ik bracht de rest van de trip door met een keelontsteking), een overspoeld toilet en een kakkerlak in de kamer die we nooit hebben teruggevonden. Ik vond wel een schattige puppy in het treinstation.

Ze zeggen dat je niet naar Vietnam geweest bent als je Halong Bay niet bezocht hebt. Halong Bay is dan ook een natuurlijk wereldwonder, het was ook de enige stad die niet 38 graden warm was. Er was zelfs wind! Onze groep bezocht een eeuwenoude grot en ging kayakken.

Hanoi

We zijn aangekomen bij de laatste stop van mijn reis, normaal wou ik nog verderreizen naar Laos maar Kilroy stak hier een stokje voor. Maar niet getreurd, het bleef een fantastische ervaring en reis. Ik zou het zo opnieuw doen! Hanoi is de hoofdstad van Vietnam. De stad is helemaal verschillend van die andere grote stad, Ho Chi Minh City, maar even hip en aangenaam. Ook daar zou ik best wel kunnen wonen. Hanoi heeft er kleine gezellige straatjes die dan weer uitmonden op grote boulevards en het stadsmidden waar zich een meer bevindt.

Ik bezocht er Hỏa Lò Prison ook wel Hanoi Hilton genoemd. Het is de gevangenis waar John McCain werd vastgehouden tijdens de Vietnamoorlog, een gigantische markt, koffiebars en probeerde egg coffee, the temple of literature, ging uit en liet er een manicure doen. Erg veel foto’s heb ik niet van Hanoi maar het is een mooie aangename stad met vanalles te ontdekken en te beleven.

Bijna thuis

Met enkele tranen nam ik afscheid van mijn vrienden en verliet ik Hanoi om een vlucht te nemen naar Bangkok waar ik het vliegtuig zou nemen richting Amsterdam. Eenmaal in Bangkok aangekomen miste ik mijn vlucht door een communicatiefout van het personeel in de luchthaven. Ze stuurden me door immigratie in plaats van transit. Ik ga niet liegen, ik heb enorm gehuild en gehyperventileerd toen dat me overkwam. Dit betekende dat ik nog 24 uur moest doorbrengen in een vies hotelletje in Bangkok maar ach ja. Ik ben veilig thuisgeraakt. Eenmaal thuis kleurde ik mijn haar blond!

 

Vietnam is een land dat mij altijd erg nauw aan het hart gaat liggen. Ik weet zeker dat ik hier nog eens naar wil terugkeren. Het beviel me ook stukken beter dan Cambodja. Ik raad Vietnam zeker aan! Het is er wel echt verschrikkelijk warm, alles plakt aan je lijf. Niet zweten is onbestaand. Maar als je houdt van cultuur, geschiedenis, mooie natuur, levendige steden en zoveel meer, is Vietnam ook jouw ding.

Veel liefs,

Flo

Share:
Flo
Written by Flo
Hi! Ik ben Flo, une petite Gantoise die behoorlijk veel passies heeft. Noem mij een beauty geek, & Other Stories addict, gamer en blogger. I love all of it!