Het niveau Frans van mijn 19-jarige zelf was niet bepaald hoog, ik durf zelfs te zeggen dat het lager dan gemiddeld was. De keuze om naar Nice te gaan tijdens mijn sabbatjaar en daar mijn Frans wat bij te schaven, was snel gemaakt. Ik verbleef in Nice van eind september tot midden december. Zelfs in december was het er niet erg koud!
“Wat ga je later doen? Wat wil je studeren volgend jaar?” Een vraag die jullie allemaal wel al gehoord hebben. Ik kreeg ze ook non stop te horen in het 6e middelbaar. “Goh iets met talen denk ik..?” Ik had eigenlijk geen idee. Eerlijk gezegd, nu 3 jaar later heb ik nog steeds geen idee wat ik aan het doen ben en dat is ook helemaal niet erg! Maar toen ik afstudeerde hadden papa en ik al vaak gebabbeld over een sabbatjaar. Een heel jaar weg van thuis met een organisatie. We dachten dat het goed zou zijn voor mijn talen en dat het mij ruimte zou geven om te denken over wat ik echt wou.
Ik had nu eenmaal het geluk dat mijn papa dit een goed idee vond. Mama was er niet zo tevreden mee maar ze steunde me. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik vertrok met organisatie E.F. naar mijn eerste bestemming, Nice, Frankrijk. Daarna was Australië aan de beurt en ik zou eindigen in het mooie Rome. Wat heeft dit alles mij gekost? Mijn spaargeld, mijn lief, veel tranen, veel drama, serieus wat kilo’s en verschrikkelijke katers. Wat heeft het mij opgeleverd? Vrienden, mijn lief (opnieuw),de meest geweldige feestjes, veel mooie ervaringen en beelden die ik nooit zal vergeten. Maar het belangrijkste is dat ik een sterkere versie van mezelf geworden ben.
De prijs die je betaalt voor ervaring is hoog en ik heb rijkelijk betaald. Je moet goed weten dat zo’n reis niet rozengeur en maneschijn is. Ook al lijkt dat zo op facebook. Als je veel jongeren bij elkaar steekt van alle nationaliteiten..met wilde feestjes. Dan gebeuren er al eens dingen die niet koosjer zijn. Maar hoe je daar mee omgaat ligt helemaal in je eigen handen. Ik ben er niet altijd evengoed mee omgegaan. Laten we het daarbij houden 😉
Een jaar weg is goed voor iedereen daar twijfel ik niet over. Op je eentje zijn leert je meer over jezelf dan je zou denken. In Nice leerde ik 3 maand lang frans, in Brisbane schaafde ik mijn Engels wat bij en in Rome leerde ik de basics van het Italiaans. In elk land voelde ik me thuis, ik word nog steeds emotioneel als ik de foto’s zie of zelfs als ik naar Bondi Beach rescue kijk.
Dus raad ik een sabbatjaar aan? Ja! Helemaal! Raad ik de organisatie E.F. aan? Hmmm..niet helemaal. E.F. was zeker niet slecht. Ik heb me zo goed geamuseerd op hun schooltjes. Maar het was toch wat duur voor wat ze aanboden. Gelukkig is E.F. niet de enige organisatie die zich hier mee bezig houdt. WEP en AHS zijn zeker ook een goede keuze. Vergeet gewoon niet dat elke organisatie zijn fouten heeft en dat het prijskaartje meer dan 2 nullen bevat.
Laat je niet afschrikken door mensen die zeggen “zal je niet te eenzaam zijn?”, “durf je dat wel? Zo helemaal alleen?”, “Als je terugkomt ga je niet meer willen studeren.” “Jij? Helemaal alleen? Je kan nog niet eens de was doen!” Allemaal dingen die mensen zeiden tegen me. Ik ben nu 2 jaar terug, zit volledig in mijn tweede bachelor Communicatiemanagement heb het leukste vriendje ooit EN ik heb de was leren doen!
Ik ben altijd al vrij mondig geweest maar dankzij mijn E.F.-reis ben ik nog mondiger, zelfverzekerd en sterker geworden. Dus als je budget het toelaat en je hebt eens “me, myself and I” tijd nodig dan is een sabbatjaar zeker voor jou! Veel succes!
XX
Flo
Hi you! Shades of Ghent begon als een spontaan idee in de schoolkantine met 10 vriendinnen. Zoveel jaar later bestaat Shades of Ghent nog steeds en wordt er nog vlijtig geschreven door Louise, Wendy & Hanne. Hier vind je artikels van drie vrouwen uit verschillende hoeken van België, die elkaar vonden in het bruisende Gent.
Onze posts in je mailbox ontvangen?
Populair
Instagram feed